قسی ما

بیاین یه بار گوش کنین قصه ی مارو این یکیو نگفته هیچ معلمی عمراً دو دقه گوش کن قضاوتم نکن بذا خودم و کارم و بهت معرفی کنم به نام خدا امیر اچ بیس و سه ساله از کف تهرانم ده برابر سن و سالم تو مخم ایده و تز دارم دارم ولی تو شهرم انگار لولو اومده نمیدونم چیه اشکالم من که به کسی کاری ندارم دنبال ضبط و اجرامم من واسه همه صلح میخوام شعرام نداره مهر نیاز هر چقدر میشینم فک میکنم نوشتن آخه جرم نی باز من جا همه از خودم عذر میخوام که ندارم یه دونه پشتیبان تصویرمم تو مردم آدم بدس که همش فحش میداد یه عمر طول کشید تو خونوادم جا بندازم رپ چیه یه عمر من صبح تا شب عین دیوونه ها مخم درگیره یه عمر همش نفی میشم قلمم غرق تشویشه یه عمر همش سردرگمم میخوابم شبا با سرگیجه من احترام میخوام از همه من جهتم عکس نسلمه من اونم که فکر میکنه نمیرم دنبال مقلطه من بیشتر از اینا حقمه آرزوم اجرا توی شهرمه بریزیم بکنیم سالن و پر الان لبریز کاسه ی صبرمه چرا های بی جواب تو مخ من پره یه سری سوال میکنه همیشه کلافم چرا همش باید تظاهر کنم به چیزی که نیستم و عقیده ندارم چطور اونی که میزنه چه چهه سهمش سوت و به بهه چطور آکتورا سر فجر همه شر میشه روی فرش نره چطور رو صحنن یه مشت عمله چرا فیلترینگ فقط سهممه یکی بگه جرم من از قلبمه یا از مغزمه چرا همرام همش ترسمه چرا حکم جلبم دستمه من که توی مردمم چرا میگیرن سمتم اسلحه چرا قانون قانون جنگله چرا هر چی رپره معطله چرا جای مذاکره همش پاک میشه صورت مسئله چطور جای اونا توی دفتره چرا جای ما ها روی جدوله همه بزنن حرف دل ولی ما خفه خون که شر نشه میگن هنرمند بلامصرفه همش فرافکنی و سفسته کی قراره خلاص شیم از این بازی های لوس و مسخره تو این سالا کی بهمون سر زده میگن اچی کوتاه بیا جو نده داشی زور داره بچه این خاکم ولی همش بهم میگن غرب زده