بوم

می مغز مریضَ بوسته بَس کی فکر بوکودم (مغزم از فکر زیاد مریض شده) که کی بوم، چی بوم، کی بوم، چیَه بیدم؟ (فکر اینکه که بودم؟ چه بودم؟ که بودم؟ چه چیزی را دیدم؟) شاید ای نفر دِ بوم و گومَ بوستم (شاید آدم دیگری بودم و گم شدم) از وختی پیلَه بوستَم و ترَه بیدم (از وقتی بزرگ شدم و تو را دیدم) من می اسمَ نانَم، من می رَسمَ نانَم، خاک به می سَر (من اسم ام را نمی دانم، من کار و بارم را نمی دانم، لعنت به من) من می اسمَ نانَم، من می رَسمَ نانَم، خاک به می سَر (من اسم ام را نمی دانم، من کار و بارم را نمی دانم، لعنت به من) می مار مَرَه گوفتی تو گی اما من کی نیدِم (مادرم به من می گفت تو این طور می گویی اما من که ندیدمش) او کُرِی هیچی نوبو، هیچکی نوبو، چَپَه بیدم (آن دختر وجود نداشت، هیچ کس نبود و من برعکس دیدم) شاید ای نفر دِ بوم و گومَ بوستم (شاید آدم دیگری بودم و گم شدم) از وقتی پیلَه بوستم و ترَه بیدم (از وقتی بزرگ شدم و تو را دیدم) من می اسمَ نانَم، من می رَسمَ نانَم، خاک به می سَر (من اسم ام را نمی دانم، من کار و بارم را نمی دانم، لعنت به من) من می اسمَ نانَم، من می رَسمَ نانَم، خاک به می سَر (من اسم ام را نمی دانم، من کار و بارم را نمی دانم، لعنت به من) می مغز مریض بوسته بس کی فکر بوکودم (مغزم از فکر زیاد مریض شده) که کی بوم، چی بوم، کی بوم، چیه بیدم؟ (که کی بودم؟ چه بودم؟ که بودم؟ چه چیزی را دیدم؟) شاید ای نفر دِ بومُ و گومَ بوستم (شاید یک آدم دیگر بودم و گم شدم) از وقتی پیله بوستم و ترَه بیدم (از وقتی بزرگ شدم و تو را دیدم) من می اسم نانم، من می رسم نانم، خاک به می سر (من اسم ام را نمی دانم، من کار و بارم را نمی دانم، لعنت به من) من می اسم نانم، من می رسم نانم، خاک به می سر (من اسم ام را نمی دانم، من کار و بارم را نمی دانم، لعنت به من)