منو ناشناس

منم آدم خوبی بودم، مثل تو وقت تولد روزای بچگی که گذشت، کم کم همه چی عوض شد نمیشد مثل خودم باشم ترجیح میدادم که تنها شم تا با اون که حرفامو نمیفهمه صمیمی نباشم اگه فکر میکنی دیوونم نمون به پای این احساس هرجا منو دیدی یا شنیدی، منو نشناس خسته م از این جنگ تکراری چشماتو وا کن خوابی انگاری دنیا جهنم میشه، با هر اجباری حرف دوتامون دو تا درده ولی یه دنیا بینمون فرقه فرصتی که از دست رفت دیگه برنمیگرده، دیگه برنمیگرده!