بریج آرلو یه روز میرم از این شهر چشمام همیشه خیسن یه رو میرم از این شهر ولی نمیره من نه یادم شب تا صب باهم ورس یک آرلو میزدیم پیک میشدیم مست مست چشما باز میشد خط خط یه اکیپ دوینه لش یه روز میرم ولی بدون میمونه قلبم سیگارا نخ به نخ دود یه موزیک پلی یکی پشت فرمون داره صب میشه یهو گوشیم زنگ خورد میگن آرش پس کو میگم میام خونه ولی خب به موقش اووو میرم ار این شهر ولی خب یادم میمونه توپ و تیم فوتسال شبه پنجشنبه او یه میکروفنم صداتونو یادش میمونه پایه پس همه پلی استیشن بازم تو خونه اون دختر از اول مال من نبوده خودش میره خاطراتش یادم میمونه الان لک زده دلم بازم پنج صبح برم یه سر بزنم به سنگ قبرت بگم بت دیگه جات بهشته زمین اینجاست که سهم منه بدون همه میرن از دورت یه روز شبیه ماها اصلا تو این شهر نبود من موندم تنها و رفتن یکی اینورو یکی اونور شهر ورس دو منسون ساعت پنج صبح و شهر زیر پایه ما با اون همه فکرایی که داشتیم ولی هیچکدوم چپمون نبود تویه تک تک خیابونا خاطره ساختیم کل حال دنیا خلاصه تو خنده هامون یا ک بزنیم به نخ آخر نوبتی پک من و تو یه روحیم تویه دو تا بدن تو تکرار نمیشی حتی رو موده کوک بزار بگذره روزایه تیره و تاریک تو نیسی این شهر بی تو سرده هوا ابریه ابریه چشا این دیوونه تویه تنهاییش غرقه بریج منسون یه روز میرم از این شهر نگو بم چرا سردم یه روز چمدونو سفت میبندم میرم، دیگه بر نمیگردم ورس سه آرلو میرم از شهری که توش شدم عاشق من نشد او مال من رفت یروز با چشمک الان بازم این چشا خط میشن هرشب میان میمونن پیشم باز دم صب یکی کم میشه یکی رو تخت خوابیده یکی داره سرگیجه دیگه نه تموم شدن این روزا واسم میرم از این شهر ولی میمونه خاطرات اه بریج آرلو یه روز میرم از این شهر نگو بم چرا سردم یه روز چمدونو سفت میبندم میرم، دیگه بر نمیگردم
