فریاد از عشق

تو‌ پر کشیدی اخرش اما قرارمان قفس نبود هوای من شدی ولی قلبت با قلبم همنفس نبود تو رفته ای و شهر و این باران مرا شکنجه میکند شبانه های من غم است بی تو ستاره گریه می کند فریاد از عشق از هوای بی کسی از تویی که رفته ای و به داد من نمیرسی فریاد از تو که مرا شکسته ای اما پس چرا هنوز تو برای من مقدسی چه گریه ها که از تو روی شانه های من به جا ماند تویی همان صدای قلب من که رفت و بیصدا ماند در این سراب بی کسی بجز تو ارزو ندارم بجز خیال روی تو چه مانده از تو یادگارم بیقرارم فریاد از عشق از هوای بی کسی از تویی که رفته ای و به داد من نمیرسی فریاد از تو که مرا شکسته ای اما پس چرا هنوز تو برای من مقدسی