گلایه

من گلایه ای نکردم که دلت ابری شد از من نمیخوام از من برنجی حتی قد سر سوزن تو خودت از من میخواستی فکر آینده نباشم دل نبندم به نگاهت بتونم ازت جدا شم من که تقصیری ندارم اگه راهمون یکی نیست داری میری از کنارم این که رسم زندگی نیست من که تقصیری ندارم اگه راهمون یکی نیست داری میری از کنارم این که رسم زندگی نیست .. من که جرات نمیکردم دلمو ازت بگیرم همه ترسم از این همین بود تو نباشی من بمیرم حالا دلخوری تو از من که چرا تنهات میزارم که چرا با این همه عشق سر رو شونه ت نمیزارم من که تقصیری ندارم اگه راهمون یکی نیست داری میری از کنارم این که رسم زندگی نیست من که تقصیری ندارم اگه راهمون یکی نیست داری میری از کنارم این که رسم زندگی نیست