مرز

چه وقتی که جونت رو میدی براش چه وقتی که سمتش دعا می‌کنی واسه چندتا دیوار و گلدسته نیست تو از اعتقادت دفاع می‌کنی برای دلت جونت رو می‌دی و واست هر چی غیر از دلت باطله نه پای جنونه نه دیوونگی تمام سلوکت برای دله این از خود گذشتن یه دنیا رو ترسوند این مردا نبودن که مرزی نمی‌موند دل دادن به دریا پرعاشق شدن بود جونشون روی این خاک غرور وطن بود یه جایی که قلبت براش می‌طپه غرورش که باری روی شونته تو چی دیدی توی این همه حادثه که انقدر سوختن واست راحته توی تاریکی کل دنیای ما تو ماهی که پشت سرم روشنی غرورم رو مدیون حس توام تو حیثیت سرزمین منی این از خود گذشتن یه دنیا رو ترسوند این مردا نبودن که مرزی نمی‌موند دل دادن به دریا پل عاشق شدن بود جونشون روی این خاک غرور وطن بود