ای روح مه گرفته ای آسمان ابری با من ببار تا صبح دیگر نمانده صبری بدرود با تو ای خوب ای از غزل فراتر برگرد تا سرآغاز ای تکیه گاه آخر ای تکیه گاه آخر در چشم تو نشستم آغاز گم شدن بود این لحظه های بی تو تکرار مرگ من بود بین من و نفس هات دیوار بود و دیوار غمگین تر از غروبم در آرزوی دیدار ای روح مه گرفته ای آسمان ابری با من ببار تا صبح دیگر نمانده صبری بدرود با تو ای خوب ای از غزل فراتر برگرد تا سرآغاز ای تکیه گاه آخر ای تکیه گاه آخر از دور بوسه بر تو بر چشم های گریان از دست های مومن تا شانه های لرزان برگرد تا سرآغاز تا شاعران بیدار تعبیر هر ترانه دیگر خدا نگه دار ای روح مه گرفته ای آسمان ابری با من ببار تا صبح دیگر نمانده صبری بدرود با تو ای خوب ای از غزل فراتر برگرد تا سرآغاز ای تکیه گاه آخر ای تکیه گاه آخر
