ونام رفت

اونم رفت دل من دیگه تمومش کن اونم رفت زخمی که خوردم و خوبش کن اون اگه عاشق ما بود پیش ما میموند کم دیگه خواهش کن من با گریه چرا قراره خالی شم یه عمره مثل اسفندی رو آتیشم چرا باورت نمی‌شه‌ای دل تنها رفته اون از پیشم دلم دلت شکسته آره طاقت بیار که ما قراره همیشه تو قفس بمونی این رسم تلخ روزگاره همیشه پشت هر زمستون یه بهاره این زندگی که زندگی نیست جایی واسه دیوونگی نیست چه سخته هر کی عشقت و خواست بگی نیست انگاری دل من هر دو گرفتاریم ما بی‌اون چه روزای بدی داریم هیچکی نمونده باهامون که مثل بارون همیشه می‌باریم باز‌ ای دل من نکنه دلت هوایی شه این قصه آخرش می‌دونی چی می‌شه من و تو تنها می‌میریم یه روز ابری پشت همین شیشه دلم دلت شکسته آره طاغت بیار که ما قراره همیشه تو قفس بمونیم این رسم تلخ روزگاره همیشه پشت هر زمستون یه بهاره این زندگی که زندگی نیست جایی واسه دیوونگی نیست چه سخته هر کی عشقت و خواست بگی نیست