سپس

یکی خنده‌هاشو بخشید، یکی بوسه‌هاشو بخشید یکی گفت خدا بزرگه، یکی هم صداشو بخشید یه نفر نوشت لبخند، یه نفر نوشت شادی یکی زندگی‌شو بخشید، که تو زندگی‌تو داری یادم دادی، تو هر حالی، یکی هست که، دوست داره سپاس عزیز! بخند، عمیق، دنیا خنده‌تو کم داره دستای تو مرهمی بود، واسه هر غزال ِ زخمی هنوز آسمونی هستی، حتا با دو بال زخمی به کسی نگفتی اما، هرچی داشتی هدیه دادی اون‌قده پاکی که انگار، از سر دنیا زیادی یادم دادی، تو هر حالی، یکی هست که، دوست داره سپاس عزیز! بخند، عمیق، دنیا خنده‌تو کم داره