دلم از راه پره

تو دلت برای من هنوزم جا داری فکر دریاچه نباش تو که دریا داری دستاتو ازم نگیر قصه رو به سر نیار من که همراه تو ام منو پشت سر نذار منو از خودت بدون گریه و زاری نکن دیگه آتیشم نزن مردم آزاری نکن دلم از راه پره دلم از خونه پره دلم از مردم شهر دلم از هر کسی که جاتو می دونه پره دارم از دست می رم دوری طاقت سوز چشامو بیشتر از این به در خونه ندوز قد تنهایی من که کسی تنها نیست به پریشونی من توی این دنیا نیست خط خطی کن عشق من رد پای رفتنو بیا یادم بره باز غم پرپر زدنو دلم از راه پره . . . .