خفه شو (فت پارسا) حسین FIVETAMUSIC

خفه شو (فت پارسا)

زمان آهنگ: 4 دقیقه و 48 ثانیه
تاریخ: اسفند 28، 1398

KHAFE SHO خفه شو خفه شو خفه شو خفه شو Vers hoseyn فک میکنه دیوونم یه رد کله بی روحم می زده گو ه به دیروزم میکنه خوف از امروزم من سرابم تو کویر کلت صدام میاد تصویر باشه بعدا خفه شو پ خفه شو چرا تموم نمیکنی خفه شو خفه شو تند میشه ضربان تپشو ترشیده افکار کف شوق شل افسار دست شو هار قرص هرچی خودش میگه درست میکرده را به را خودشو سرزنش لابه لا عابرا افکاره مسخره زجه ها ناله ها مصدره بستره خنده ی الانم اثر کسبم خامیه من نه این نبوده مسئله اعتراف اعتراف خفه شو بسمه کمبود وقت کم میکرد ا کلمه صدای غریبی بد تویه کلمه ا سر شم برامیام اثرشم در دیوار از سر شب به خودم پردیم لای خندهاشون سری پر می گیرم چی دیدن چی میگن فیریکن رو تیریپم یه مشت لنگه سیریشن نصیحت سپیچن ا دم کلیشن من اصن نمیشم ادم به چی شک داری هنو همونم همونم مودِ تغییری نبودم عقیدم بوده نتونم خیلی گرم بشه زبونم برا یه مشت لاشخور بزا برن و نمونن کسی نبوده پلومم نگو مفت آش خورد بگو لاش داش برد بزا خوش باشه برده و خفه شن بزا بگن نموندم تو کفشن کف شهر رنگ بم تا مرد بشم خفه شم تا یه سری رد بشن ولی تقه این حرفا نمیزارم تا وقتی که سرپام لقه این اعصاب چسبیدن به هسته ی حرفام مزه یه پرواز رسیدن به اوجمه درخواست و بچوخ نمیدم راهه رفته رو بکوب ببینم مزه دهن و مفت به خون نمی دم بگوخوابش و توگور ببینن میگن پر یاس حرفامو نمیشه نمیشه میکنم هی خالیه لیوان بیشتر بوده ولی پر شده لیوانه هی به هرچی تو مغزمه میگم خفه شو به درک و زدم رو سینم هرچی آزار میده این تنو میگم که ببند دهنو سریع وا بده بینم این همه سال لال بازی کردم فکرو خیال پارم میکرد بدبختی رو رو بش دادم که دم به دیقه هی یادم میکرد دکون مفتت و ببند و برو من مخم از شدنا پره فعل تونستن وصرف میکنم هی این مغز دیگه از شدنا پره امکان نداره که اصلا نشه میشه میشه نمیشه چپه فکرای بیخود و نشدنا و بهشون بگین که از دم خفه حد من در حد شعرای تو نیست گنده تراش مچل منن زورش میاد میبینه که پرم بی خاصیت هی عربده نزن بمون تا آخر بازی بردم تمومه کلامو قاضی کردم اسممو یه روزی سگ بزارین اگه باختنم و جا برد من راضی کردم بی دست و پا ترم ا ز همه من اگه بزارم دنیا رو سرم خراب شه میمونم تا ته این بازی و قماره میجنگم تا تهش تنم کباب شه من تمومه تنم زخمه دنیا میخنده و نمک میپاشه یه روزی نوبت منم میرسه آیندمو این قلم میسازه قدرت نوک پنجه هام هست یاس تویه نیشه خنده هام هست محاله محالو سراب سرابو جای دندون رو دنده هام هست خب حالا حریف میطلبم من تک شما تک تکون بستم تون از دمتون مکتبتون مقصدتون شده شده من شده رپ باخت بدم لاگوره جامو بلند میزنم همه زوزه هام و دوره رام و پر تله تو مسیر ستونا حصیر تو کوره رامو باورم کن نمیزارم یه روز دست بیاد روی دستم من همینم که هستم من همینم که هستم همه سدای مسیر و حواله دادم به شصتای دستم من همینم که هستم من همینم که هستم