سرده

تو باز کام میگیری و اطرافتو تار میبینی منو تو بغلت با فشار میگیری و حرفامو از تو چشام میبینی باز کام میگیریو توی لیوانم شراب میریزیو باز کام میگیریو روی همهچی هی فاز میگیری تو سردمه توی گوشم ولی شبا هنو باز دمات سرده همه چی ولی تنم میره بالا باز دماش سرده ، تو باز کن دریچه قلبتو دریا شی و منم بشم غرق تو نکه بشم بحر تو‌ میشم سم تو ، میرم توی عقلتو آشتی میدم من این دل و منطق و یخ زده بینمون همه چی الان تاثیر میذاره روت حرف دیگران مونده همه سوالامون بی جواب و منتظریم درست بشه بی تلاش منم برفیه شبام یخ تره ولی اون سردیه نگاش ولی تلخیه لباش و مستیه چشاشو گرمیه صداش یخو آب میکرد تو اوج سرما میداد معنیشو از دست همه حرفا روزا میگذشتن مبهم بود فردا پررنگ تره مرزا