چقدر خستم دلم خونه دلم می خواد برگردم به خونه یه شهرِ تلخو ویرونه ولی می خوام برگردم به خونه سکوت شهر غمگینت برات آواز می خونه داره با بغض سنگینش می گه برگرد به این خونه خونه، خونه، دلم مثل دلت خونه خونه،خونه، تو هم حالت پریشونه یه لشگر صورت زخمی یه لشگر مَرد بی خونه مگه خاکت دوا داره که زخمامو بپوشونه تو این لشگر یه مشت زخمی ولی تنها یه مجنونه که رویاهاشو گم کرده توو این دنیا واروونه خونه، خونه، دلم مثل دلت خونه خونه،خونه، تو هم حالت پریشونه همش جنگه یه نیرنگه یه جای کار می لنگه که تصویرت توی ذهنم یه نقاشیه بد رنگه تو جنگیدیو جنگیدنو یادم دادی اگه دلتنگه منی چرا به بادم دادی کجاست عدلت کجاست رحمت نگو برگرد به این شهرت که سرگردون دنیامو عذابم می ده این قهرت خونه... خونه یه لشگر صورت زخمی یه لشگر مَرد بی خونه مگه خاکت دوا داره که زخمارو بپوشونه تو این لشگر یه مشت زخمی ولی تنها یه مجنونه که رویاهاشو گم کرده توو این دنیا واروونه