یه جا آدم از خودش، از همه دل میبره. نمیخواد رو پاشه از بس که زمین می خوره. نمیتونه حساب کنه رو هیشکی حتی یه درصد. هرکی میگفت رفیقمه تهش دست مارو پس زد. نمیخوام هیشکی بهم... راه درست نشون بده به یه پرنده تو قفس آدرس آسمون بده. گوشم از نصیحت و حرفای تکراری پٌره. آخرش هیچکسی به درد من نمیخوره. باهرکسی تیم شدم تهش دلم تک افتاد هرکسی خواست کمک کنه یه قفلی زد رو قفلام همیشه بهم ضربه زده محبت زیادیم زمونه دوست داشت ببینه ما یه لحظه شادیم هیچی به هیچی تهش باز خودم تنهایی بهتر گفته نشه یه وقتا یه حرفایی هرجا که لازم بودم اول صف وایسادم من پای عشق و رفیق بدجوری تاوان دادم اگه بگیری به خودت یه وقتایی بد نمیشه کاری کردی نشه آدم بگه از بچه گی شه جای عذر خواهی همیشه ماجرا دست پیشه آدم از سادگی خودش یه جا خسته میشه
