سنگ نزن به شیشه‌ی عمرم دیگه چیزی نمیزنه توی سینه مردم تو هنوز پی آب میگردی من میگم که همه‌ی ماهی‌ها مردن سنگم نزن که چینی بند زدم با یه سنگ ریزه میشکنه کل سر تا پام چقدر میخوام این نخ آخرِ بسوزه باهام تا تهشو بده صدتا کام یه روزا فکر میکنم که خونه آخرم میگم شاید شبو بخوابمو صبحو پا نشم چقدر متنفرم ازین حالتم انگار با کارد میکشن روی سر شاهرگم کاری ندارم به تو که دیگه پرم توو خودم انتظار الکی ندارم کمکی کنن وقتی همه خوشیا میبینی کوپنی شدن این جماعت کوپنی میبنی از کینه پرن اااااااه به به چه چه الکی برای چی وقتی دریا موجای سرشو تراشید به دل میگیری میکنی یه روزی تلافی شاید بهتره یه موقع با یه سری نباشی نمیدونم که چی میکنه این حالمو خوب کی منو کرد توو قفسو و بالمو دوخت من سوختم تا ساختم با بد و خوب کاش دنیا یه روز به کام ما بدا بود همیشه دل منم حقیقتو میخواد مثل خیلیا منه خاک کویرمو بیاب خیلی وقتا این حرفای الکی فکرای لعنتی روح منو میگاد وایسا یکمی آروم تر وایسا که من جا موندم وایسا که هنوز جون داره تنم پس ریشه میکنم توو دل واموندت دیگه نمیکشه مغزم بخوام بپرسم ناراحتی از من چرا کی اومد کی رفت شد شرمنده باز د بگو چرا ساقه‌ی خشک سهم ماست اشتباه منه توو جایی که ماه بود من دنبال سایه با یه حال ناب بودم حساب الکی به روی زمینی باز بود که جای باغ دنبال کاشت خار بودم من که دیگه خودمم و خودم بلند میشه صدام یه وقتا برا خودم نگو بریدی که من خودم خسته تر از توام آروم میشم توو سر شبا با دو نخ عیب نداره بگو رفتیم ما از پیشت بالاخره یه روزی نوبت مام میشه میشه یه روز که دل کویر ما ابری شه عکسای سیاه سفید ما رنگی شه باز میکنم این سر گره رو به جا سیخ به دریا میزنم دلمو میکنم کم گله رو به خودم میگم صبر کن و دیگه خسته نشو با هر سنگی که خوردی شکسته نشو دیگه هر عددی اومد تو بازی کن با تاس اگه شانس مال اونا باشه خدا مال ماهاست جوری محکم برو که بمونه رو زمین دونه دونه جا پاهات......
