منالیسا

باز نور افتاب رو پهنای صورتت ابیه اسمون تو چشمات منعکس میشه و هوا پر میشه از بوی خوب بودنت و من من من من دنبال تبدیل تصویر به کلماتُ ترسیم مونالیزا لابه لای واژگانُ نقش بستن تموم دفترم به مضامین تو به دفعات لیوانا لیوانا لیوانا لیوانا بالا میره و من نمیدونم اصن دیوارا دیوارا دیوارا دیوارا راهمونو تا کجا بسته بودن و نیست نیست اصلن فکر فردا کناره پنجره میشینم منتظر بیا همه تو پاییز میرن تو پاییز بیا دوباره زنده کن منو این حجم سرد و ساکت نذار که بره از دست اسمون بیاد زمین زمین به اسمون بره محاله حست از این قلب نیمه جون بره بگو که کی تورو کشیده بهتر از تموم نقاشیا مثه یه رویا وسط دنیا مثه یه خوابی ولی تو بیداری تو خود ماهی تو دل این شب سیا لیوانا لیوانا لیوانا لیوانا بالا میره و من نمیدونم اصن دیوارا دیوارا دیوارا دیوارا راهمونو تا کجا بسته بودن و نیست نیست اصلن فکر فردا