بسر شوق سر کوی ته دیرم بدل مهر مه روی ته دیرم بت من کعبهٔ من قبلهٔ من ته ای هر سو نظر سوی ته دیرم کسیکه ره بیدادم برد نی خبر بر سرو آزادم برد نی تمام خوبرویان جمع گردند کسیکه یادت از یادم برد نی دل ز دستم رفت و جان هم، بی دل و جان چون کنم سر عشقم آشکارا گشت پنهان چون کنم
