تو

بی تو به سامان نرسم، ای سر و سامان همه تو ای به تو زنده همه من، ای به تنم جان همه تو من همه تو، تو همه تو، او همه تو، ما همه تو هر که و هر کس همه تو، این همه تو، آن همه تو من که به دریاش زدم تا چه کنی با دل من تخته تو و ورطه تو و ساحل و توفان همه تو ای همه دستان ز تو و مستی مستان ز تو هم رمز میستان همه تو راز نیستان همه تو شور تو، آواز تویی، بلخ تو، شیراز تویی جاذبه ی شعر تو و جوهر عرفان همه تو همّتی ای دوست! که این دانه ز خود سر بکشد ای همه خورشید تو و خاک تو، باران همه تو تا به کجایم بری ای جذبه ی خون! ذوق جنون! سلسله بر جان همه من، سلسله جنبان همه تو