بده تو

خستم از آدمای شهر چون یکیشون خراب کرده حالمو یه کاری کرد به چشمم هیچی نیاد بعده تو روزا میگذرن سخت هنوز همون آدمم که پشت در نشسته بازم چشماش ترن بغضشو قورت نداد غرق شد تو اشکاش سر رو شونت نزاشت مُرد شد جسمش تنها تر بعده تو دیگه هیچوقت من عاشق نشدم پس میزدم هرکیو میومد جز تو سمتم کاش مغرور نبودم میزدم بت یه زنگم میگفتم چند شبه از فکرت نخوابیدم من این دیوونه تو تنهاییاش میرفتُ همرو تنها میزاشت میگفت اون فردا میاد فردا اومد، تو نبودی باش اگه نمیخوای دیگه نمیرم با کسی نمیام فقط شبُ با هم باشیم ما بشیم بیشتر له و بی حال دستم یه گیتار رو لبت یه سیگار کنارم باشی تا صب بعده تو هرچی رنگی بود واسم سیاه شد یدفه سنگ شد دلت برگشتی دیر شده حیف یادته آروم آروم میزد هی بارون میشستیم پشت پنجره خیره به خیابون از هرجا رد بشم خاطره دارم با اون هرکیو ببینم فکر میکنم تو بودش حسی دیگه ندارم نبود بت حواسم یاد گرفتی پروازم بردت صیاد نه؟ دیگه از نزدیک نمیبینیم تو آسمونام ازم خیلی دوری یه شب وقتی که پیشش بودی میشنوی صدامو از تو گوشیش بازم آروم آروم میزنه بارون