تهران (فت علی هنرمند)

منو بوق و سر درد توی ترافیکا منو موزیک پینک فلوید متالیکا منو هشتگ جغد بهمنو خاکش روی سرامیکا منو تهران که توش خوشی ندیدم اصن هیچ وقت منو تهران و قدم زدن توی شباش تا دیر وقت منو خرداد خورد تیر زد جلو چشم مرداد مرد و من همون شهریور سوخته ایم که بی گناه رسوا شد منو تهران تیره سیاه با تم رنگیش منو ولیعصر تجریش هوای ابریش منو تهران و حرص و جوش منو تهران و تفتیش منو تهران و ایمان و منو تهران و تسبیش منو برف سیگار بهمن قبل اسفندم منو تهران و چای تلخ بی قندم منو خیال بازم پیش عشقمم هه دوباره می خندم منو دردم پر حرفم ولی لب هامو می بندم ما شبامونو دادیم رفت با کنار پیت حلبی آتیش آرزوهامون سوخت با جمعی از دوستان هدف شد آرزو آرزو شد رویا اسم دخترامه کفه تهرونی که خرابه و خرابه یه دنیاست واسه جوونای اینجا وید و گل و حشیش دغدغه ی فکریشونه می شه خل و مریض اصلا بگو بینم کجای داستانیم اصلا بگو بینم راست داریم ؟ یا که همه چی دروغه جنگیدیم و جنگیدیم نرسیدیم ترسیدیم شد٣٠ سالمون رقصیدیم با هر سازی آرشم رد می دیم نه مالی داریم نه نایی نه راهی واسه جنگیدن یه جوونه پیر چه حالی داره از رو دیونگی خندیدن حالا بگو با این همه مشکل تازه دارم مرد میشم خم می شم ترد می شم از تهران مریض