میگذره باز این لحظه ها میگذره بی ارزش این هفته ها میشه شنبه باز ،تو رخت خواب باید تا که چشمت باز شه باشی سر کار تابش غروب جمعه خیره به اون نور سرخش بگی که تو روحه صبحش پس کجاست صعود قله خسته ای از این وضع اینجا باهات غریبن تو فکرت پریدن پاهات رو زمینن آسمون و میخوام و بال که راه دورمو من پرواز کنم آسمون و میخوام و بال که آرزو هامو من پیدا کنم واسه آرزوهاش میخواد آسمونو دوتا بال تا که بیاد راه دورو واسه آرزوهام میخوام آسمونو دوتا بال تا که بیام راه دورو دلش تنگ شده کودکی کوشی پس؟ تموم شده واسش صورتی پوشیدن همه چی شده پولکی ، زورکی مث روسری تو این شهر نور از این خورشید رفت آروم رَوون شد این کارتون تموم نرسیدش هرچی رو زمین دووید نه با اینکه راهش دور نبود نه نمی رسم من به آرزوهام نه نمی رسم من به آرزوهام نه نمی رسم من به آرزوهام نه نمی رسم من به آرزوهام آره خب دورِ راهت بن بستِ کوچه ها سیاه آسمون خوش رنگ نیست جوبِ آب سنگینه شونه هات خیسه باز گونه هات نگات به آسمون تو چشات نور ماه آسمون و میخوام و بال که راه دورمو من پرواز کنم آسمون و میخوام و بال که آرزو هامو من پیدا کنم
