لَحظه‌هارو دریاب، حَتی حَتی در خواب تَهِ تَرسِ کابووس، اَز حَریقِ طاووس حَتی وَقتِ تَدفین، سَرِ دَردی سَنگین صاحبِ رویا باش، دور شو اَز اَی‌کاش تا اَقاقی بَرپاس، تا قَناری با ماست شَب اَگه بی‌فَرداست، زِنده بودَن زیباست شَبِ سَردِ بَرفی، تَهِ یک بی‌حَرفی وَسطِ این بیداد، زَخمِ بازِ فَریاد پای چوبِ پَرچم، تاوَلِ بی‌مَرحَم در جَهانِ ناخوش، بَدِ بَد شاعرکُش تا اَقاقی بَرپاس، تا قَناری با ماست شَب اَگه بی‌فَرداست، زِنده بودَن زیباست تازه شو باز اَز نو، کی عَزیزتَر اَز تو اَز تو باید سَر رَفت، رَفت و تا آخَر رَفت با تو باید خَندید، تو رو باید فَهمید تو رو باید سَر داد، مِثلِ گیسو در باد تا اَقاقی بَرپاس، تا قَناری با ماست شَب اَگه بی‌فَرداست، زِنده بودَن زیباست
