خورشید می تابه روی پوستم خشک کرده و یه نواخت شده گوشتم زیر خورشید پر نورم من از زند گی معمولی خیلی دورم ن دورم و دور می شم من از ادما دور بی شک من تو شک هم می زارم ن کم دم می ره بالا بی شک عقل خم عقل حکم می کنه تو نیام زیر اسمونیم که بی حیاست بی حیات باشم حکم تره تا بی سوات باشه دخترت تو این روزگار دشمن مخ تره می بره همه رو کشورشون به نام مختره اینجوری پسر اخ تره اینجوری بابا اخ تره ولی درست اینه بره واسه پیشرفت علم چرا بمونه واسه بعضیا پیشرفت فکر می ره تا همه چی پیشرفته بشه همه چی رو به راه پیشرفت بکشه ولی خب اگه اینجا می موند پیشرفت نمی کرد پیشرفت که هیچ اینجا تازه پس رفتم می کرد چون اینجا جونا دیگه همه دلگیرن به کاری نمی زنن که کار بگیرن می دونی چون همه داعره به تیغن تیغ ها تیز و امده به جیغن حشرت اومده به سیقن کار درست اصلی دینن هی پسر چه دخترانی مثه اتنا می رن فرشته های کوچیک و زیبا که شیرینن چن تا ادم و کثیف که بی دینن اینکارارو می کنن چون گیرن هییییی از روزگار خیلی وقته سیر شدم ولی با این چروکا پسرانگار پیرشدم دیر شدن اون کارای که باید انجام می دادم سیرشدم از اون کاری که انجام می دادم ولی دیر شدن به این نیست که نتونستی به اینکه خطت هنو روی پست نی ببین خط رو پست نباشه نمی رسی حتی قهار تو خطم باشی نمی رسی باید سگ دو بزنی تو این روزگار اخرشم نمی رسی به اون کارکه می خوای و می شی یه الاف بد تر از قبل بعدیام می شن بعد تر از بعد پسر اینجا حسرت گرفته قلب همه رو از کوچیک تا بزرک همه می زنن رول قول هم می دن به هم باشن تا اخر ولی دیدی رسیدی تنها راه رو تا اخر ببین دنیا پر از ظلمت هیییی کشمکش روی قدرت هییی دنیا می ره به فنا با سرعت زیاد بیب درگیرش بشی می خورت با لذت مثه ویو می ره بالا قدرت دید می ره بالا تعداد سیت می ره بالا تعدادبلیط می ره بالا تا بشه بدون دید
