تلخ

من عاشقانه پایه عشق جغتمون بودم من عاشق ترین عاشق این آدما بودم شاید یه روزی برسی به حرفای من که تنها بودم حتی وقتی تنها نبودم داری میری توام منو تنها بزاری منو بغضمو این دو تا دستای خالی هرچی گفتمو گوش دادی انجام ندادی دوست دارم اگه تو دوسم نداری ولی اینو بدون من عاشقم دیوونه خوبیا زود میرن تلخیا میمونه حاله دل منو تو خوب نکردی حال دله خودتم بد میمونه حال بد منو کسی درک نمی کنه تو بری کسی منو آرومم نمی کنه همه دورو وریام مثه غریبن باهام ولی تورو دارم دیگه فرق نمی کنه دلم می خواد سرمو بذارم رو شونه ی تو هیچ کسو نبینم فقط به بهونه ی تو مثه همون روزای اول بشم چون تلخه واسم آخه فراموش تو