دلبره افسانه

شب شد منو تنهایی بیرون زدیم دوتایی هم صحبت باران شدم باز شاید رخ زیبایت بازم به رویم آید الهامی همچون بال پرواز هربار که از این کوچه عطر تو باز میپیچه دیووانه ام میکند هربار تا کی منو تنهایی منو غم جدایی عادت شده تنهایی انگار ای دلبر افسانه ای منطق دیووانه برخورده تنهایی ما ویرانه در ویرانه دیووانه دیووانه را میفهمد در چشم من زیبا تو زیبای بی همتا تو یک خلوت ساده فقط تنها منو تنها تو پروانه این پیله را میفهمد انقدر ازت دور شدم جاهل و مغرور شدم دیگر دلم جز تو کسی را بنده ای نیست عشق تو ویرانم کرد عاقل و دیووانه ام کرد جز تو کسی درکی از این ویرانه ام نیست ای دلبر افسانه ای منطق دیووانه برخورده تنهایی ما ویرانه در ویرانه دیووانه دیووانه را میفهمد در چشم من زیبا تو زیبای بی همتا تو یک خلوت ساده فقط تنها منو تنها تو پروانه این پیله را میفهمد