دیگه همه میخونن که یه روز غول رپ شن ولی توی سواد نوشتن هستن جای بچه م چون من از رو غریضه مینویسم و هست تو ذاتم به جایزه بگیراتون خودم جایزه میدادم اگه خرابت نکردم یه جا فکر نکنی لالم بدون به ما نمیخوریو من آمارتو دارم پس فاز رفاقت ورندار من با خودمم قهرم خیلی مختصر و مفید میگم دوروورم نپر مثه ویروس پخش میشه کارام از بس مریضه یخ میزنه مغزت و دندونات میریزه یکم سخت درکش اما ارزش داره شنیدنش سینا پره چپش سر رپش همه جا دیدنش هی خنده بسه بچه که تو جمع تو سوژه م میشی بشین ببین این حرفا واست زودن شخصیتتو میکوبم میرم میگیری چی میگم یعنی پزشک نیستم اما نسختو میپیچم پشت هر مصرع به مصرع شعرم خفته از هیبت خلقت فکرم درگیر تاثیر کلمه رو ملت و تثبیت و تشریح اینکه چرا زندم حتی بعد مرگم میمونه اسمم از جا میکنه مغزتو ورسم هرکی که نمیدونه بدونه که منبعد رپ فارسی منو میخواد واسه علمم ضمنا پزشک نیستم ولی خب خوب میکنمت تورو بشین روش فکر کن میفهمی هنوز آماتوری برو ها بگو چته چیه چهره آشناست واست؟ این جایی که تو راهتو ساختی واس ماس تا تهش (Chorus) دیگه هرکی میخواد چندتا دافیو بکنه راضی توی فضای مجازی رپ میخونه واسه بازی دیگه همه همه چی همه جا دارن و میزونن با اینکه میدونن نمیتونن مثه ما بخونن و بازم ماییم که تو ضبط شماییم هاییم تو در اشتباهی اگه فکر میکنی مثه مایی مارو دیدی های های دوست داری اما بای بای تا تو تو بازی بیای تموم شده داستان (Verse2) شده مده مجازی خالی میبندن اساسی تو موزیک قاطی ول میدن هی میگن دافا تل میدن طاقت یه چک ندارن نه من دیدم و شک ندارم لات مجازینو از کمبوداشون میگن اساسا که همش زر مفته یارو قفله کی چی گفته جوری دوری شدی نقطه پر عقده تو ی نطفه کل و برد و باخت با تو که پسر اصلا واسم افته تو هی بیشتر میسوزیو هی من بیشتر میشم پخته گوش کن توی سبکمو کارم من حرف واسه گفتن دارم هارم جر میدم اونایی که فکر کنن توی رپ پرچمدارن با من نپر بپری لبپر میشی لب تر کنم که پرپر میشی ببین حرفی نی بد میگی پس چرا بعد میری تک تک تکستامو از بر میشی محرز با زبون ساده میکشم ذهنو به چالش پرو و پررنگ تکست مینویسم اینه کودتای واژه بذار ولوم بالا باشه هرچی بدخواس از خواب پاشه من اونم که بدون اسلحه مختو میپاشه
