دل بده ی لحظه

( Verse 1) دل بده یه لحظه ، دروغ محض تصویری که تو ساختی از زندگی تو مغزت فاز ورندار قصد نصحیت ندارم چیزایی که میگم یه مشت تجربه ی تلخه جوونیتو دنبال پول دویدی بی دریغ به امید اون روزی که حالشو میبری عمر از دست رفتتو از کجا میخری؟ زندگی لجنیه که داری توش دست و پا میزنی حاصل کارای تکراری همین حالیه که داری انقدر داغون و بیماری که حوصله ی خودتم نداری از همه بیزاری حتی از خدا هم شاکی که چرا تورو آورد روی این کره ی خاکی تو در جا نمیزنی اگه نداشتی صعودی عمر تو از دست دادی پس در حال سقوطی اینا جایی نوشته نشده ولی یه قانونه اگه نفهمیش زمونه به زور به تو میفهمونه (Chorus) من شرّم ولی مردم دوتا نمیشه حرفم با خودم عهد بستم دست نمی کشم از قصدم تو عرصه م سمت مقصد من فریاد یه نسلم من همونم که جز خدا از هیشکی نمی ترسم ( Verse 2) این روزا از کسی نَپُرس: شیری یا روباهی؟ بِپُرس گُرگی یا لاشخور که اِنقد روبه راهی بگو مُفتِ کیو بردی که حالا فکر کردی گُرگی رِفیق زَخمی که من خوردم، تو از حِس کَردنش مُردی پس مُحکم میرم جلو خدا به اُمید خودت که دِلو بَستم به تو نَه بنده هایه بیخودت که همه مِثله هَمن، هیشکی مثله گفته هاش نی یعنی دروغ شده نُقلِ دَهَنا و قَسَم چاشنی نَه رِفیق این را(ه)ش نی، حَتم دارم و داشتیم که امروز بَرمیداری هرچیو که دیروزکاشتی نَه من نمیگم خوبم، من خوب نیستم ولی مِثه اونا لَجَن تو جوب نیستم هرچی ام بَدی دیدم از خوبیه خودم بود ضربه ها زخمیم نکرد ولی خیلی محکم بود منو طوری شکست که وقتی تیکه هامو چسبوندم دیدم این من نیستم این یه آدم دیگست (Chorus) من شرّم ولی مردم دوتا نمیشه حرفم با خودم عهد بستم دست نمی کشم از قصدم تو عرصه م سمت مقصد من فریاد یه نسلم من همونم که جز خدا از هیشکی نمی ترسم ( Verse3) نسل اشکای چکیده خنده های سر بریده اعتراضای مجازی فصل اعدام عقیده بسه قتل عام منطق شاعرای پشت میله فصل سانسور حقیقت تکستایی که کشته میده من نمیدونم اون خدایی که منو سرشت از اهل بهشت کرد یا دوزخ زشت پس شراب و گل و پارتیو کنار عشق که نقد میچسبم بهش نه نسیه بهشت چون زندگی تموم نمیشه تمومت میکنه پیر دیگه جوون نمیشه همینش بیخوده به جایی میرسی که میشه همه چی تکراری بن بست نیست ولی دیگه مقصدی نداری یعنی جوری کیشت میکنه که مات بمونی و روزی صد دفعه اشهدتو با داد بخونی و بگی باختم ولی انقدر خودتو مفت نباز یاد باشه میشه وزیر اگه تا ته بره سر باز