مصطفی نورمحمدی بنام مستانه : منو دریاب نگارا ، منو دریاب دل ما بُرده ای ، ای گوهر نایاب من اسیر آن دو چشمان سیاهم بیا با من بریم دوتایی دریا تو عزیزی و تو جانی قدر عشقم تو بدانی من دگر تاب ندارم چه بخواهی چه نخواهی ! تو عزیزی و تو جانی شدم مست و خرابَت فدای روی ماهت ، عشقی تو عزیزم جان من بسته به جانت من آن عاشق یارم ، که بی تاب نگارم نگاه بیقرارش ، شده آرامش جانم
