هرون

عاشقش شدم خیلی زود عاشق دود و دم بود خوابامو رنگی رنگی کرد رگامو سرنگی کرد زندگی زیبا می‌شد خون که جابجا می‌شد از رو زورق زرورق شکل شمع، غرق عرق بی رمق، بی‌دفاع پر زدیم به ارتفاع دستامون بال بود آسمون خیال بود یک سال بعد آب شدیم بی‌رگ و خراب شدیم نشئه بودیم با رفیق مشترک همخوابه بودیم با رفیق مشترک زندگی خنثا شد و دردمون دوا شد و در به در دنبال گرد ار خونه رفت یه روز سرد یادداشت گذاشت رو تَرک درِ کمد: «ترک کنیم اگر شد!» فرصت نشد چون رو هروئین شبش رفت زیر ماشین