جوونه

منم و شاخه غمی که تو دلم جوونه کرده منو یاد خوبی ی تو که دلو دیوونه کرده منو رنگ مخمل شب، منو برق صد ستاره که تو عمق تیرگی ها، باز تو رو یادم میاره نباشی تو خاطر من، مثل اینکه زندگی نیست مثل اینکه رنگ دریا، آبی ی همیشگی نیست یاد من اگر چه نیستی، تو رو با خودم میدونم چشم به راه مهربونی، تا ته دنیا میمونم روی شیشه می نویسم، دیگه به امید دیدار موندنی ترین مسافر تا ابد خدانگهدار منم و شاخه غمی که تو دلم جوونه کرده منو یاد خوبی ی تو، که دل و دیوونه کرده منو رنگ مخمل شب، منو برق صد ستاره که تو عمق تیرگی ها، باز تو رو یادم میاره نباشی تو خاطر من، مثل اینکه زندگی نیست مثل اینکه رنگ دریا، آبی ی همیشگی نیست یاد من اگر چه نیستی، تو رو با خودم میدونم چشم به راه مهربونی، تا ته دنیا میمونم روی شیشه می نویسم، دیگه به امید دیدار موندنی ترین مسافر تا ابد خدانگهدار