روزه مود (فت محمد تیم)

تا بنده خویشیم قفس اوج کمالست ...بدان بی عشق جهان من رو به زوال است ...بدان دنبال چه هستیم؟که هستیم؟که هستیم ما عهد نبسته دو سه پیمانه شکستیم ما آمده بودیم ز چیزی نهراسیم ما آمده بودیم که خود را بشناسیم در فاصله و حوصله گم شد هددف ما تا تن بکند عمر تلف,از طرف ما باید من و تو ما شده و رنگ بگیریم هیهات که چون شیشه به یک سنگ بمیریم ما آیینه هستیم که در وحدت تصویر گشتیم به هنگام شکستن همه تکثیر عشقست که مارا به نهایت برساند چون قطره به دریاچه وحدت برساند روزی برسد بانگ ندایی که خوداییست روزی که قفس نیز خودش عین رهاییست