رود تریپ (فت آیدین خلیلی)

سال سینوس و کسینوس فصلِ رد کردنِ قرمز پرسه ی شبونه با یک کیوتِ مو ابرو قرمز یه شوری تو نگاشه تو دلش پرِ سواله خسته از هفت سال NIT دنبالِ راهه فراره ترانه تا ترانه پیکارو دابل میریزه آنشرلی مزه نمیخواد ریتمِ امشب ریزه ریزه دیالوگ پشتِ دیالوگ همسفر تا به سپیده اولِ راه یه غریبست آخرِ راه یه رفیقه جاده به جاده رقص و آواز که یهو "تیلور" میگه عشقِ fifteen یه سرابه من میگم fifteen و fifty نداره عشقا یه نمایش, کارِ این دنیا خرابه "ردهد" و بهتِ چشاشو آخرین juice که پاشیده من تو فکرِ بطری خالی خاطراتِ ورپریده رو بامِ این گرگان خانم قدم زدیم با همدیگه از وسط شب یه نئون چشمک زنون به من میگه: منتظرِ "گودو" نمون دیروزُ ول کن زیر آب فردارو کم کن از زمین امشبو اسکی کن رو آب دیالوگ پشتِ دیالوگ همسفر تا به سپیده اولِ راه یه غریبست آخرِ راه یه رفیقه خیابونا کش اومدن واسه چی یه کوچه موندن وقتی شهر انقدر قشنگه واسه چی ابی نخوندن تو دلِ ثانیه انگار حافظه بندری میره به کسی چه حال ما خوش به کسی چه شب نمیره واسه چی back to december که همین سپتامبر قشنگه من به last kiss وا نمیدم بوسه ی تازه قشنگه فِیدم کن تو تبِ لحظه مقصدِ جاده مهم نیست تابلوی قرمزِ stop رو نوار مغزِ من نیست دیالوگ پشتِ دیالوگ همسفر تا به سپیده اولِ راه یه غریبست آخرِ راه یه رفیقه