مردمه عددی (فت سیاوش راد)

مردم عادی اونا مردن اونان که میبرن جلو همه چی رو مثل آب روون مثل خواب و هذیون مردم عادی لب شادو خندون دنبال جای ارزون نه یه وام کلون مردم عادی از ما بهترون مردم عادی چای داغو قندون یه سه تار و قلیون همه جا مهربون مردم عادی همیشه دل خوش پسر همه مشکلاشون میخوام بره پشت سر مردم عادی من مدیونشونم اونا بودن دادن عشقو از تو نشونم مردم عادی هرچی راجبشون بگی بازم کمه داداشمه کسایی میخورن زمین جاشون داداشا پاشن اونا مثل ما نیستن اونا قهرمانن اونا نمیزنن زیرش اونا مرد راهن اونا فرهاد و لی لی یان اونا الماسو برلیان فقط دو قدم مونده که برسیم تهش فقط دو قدم خاکسترا بره زیر فرش فقط دوقدم از خوش حالی بریزیم اشک خاص شدنمونو بگیریریم جشن آدما خاص توی باورای ماست رفتمو رسیدم به ماورای شانس نگو اخرای داستانمونه تازه اول ماجرای ماست ۲۴ ساعت و ۱۲ تا فصل از خودت بپرس اینا برازندت هست میرم جلو برسم به فراتر از نسل اونجا که بشم به پروردگارم وصل خاص بودنم که عادی میشه از تو دله کسی میتونه که گاندی بشه هنوز پایان نرسیده بادبان کف سینه به طرف آفتاب، حوس اینه ماها امواج نوریم آره همه یکی ایم بحث عادی و خاص از این حرفا چه دوریم ماها دریاچه بودیم با هم دریا میشیم ماها دراویشیم فکر فردا اسارت ۱۰۰ سال پیشیم فقط دو قدم مونده که برسیم تهش فقط دو قدم خاکسترا بره زیر فرش فقط دوقدم از خوش حالی بریزیم اشک خاص شدنمونو بگیریم جشن