فریاده بی صدا (فت رسه)

وقتش رسیده دست بردارم از این همه حساس الوده گفتی دوست دارم نفهمیدم این جمله ماله خیلیا بوده دنیامو با دستات سوزوندیو دستایی که ارامش من بود تا اخر دنیا کنارم باش این حرف تمام خواهش من بود وقتی که من عاشق شدم رفتی وقتی به چشمای تو دل بستم من قد این چند سال تنهایی از دست با تو بودنم خستم دوباره شب نشینی به زیره نور شمع دوباره تنهایی منو سکوت شب دوباره چیدن خاطرها کنار هم سخته نشون بدم همچی خوبه ظاهراً سخته بگم دوباره با تنهای سر کن فکر ارزوهات نباش همه تو سینه پژمرد بساز با تنهایی و این بازی روزگار اصن گله نکن کسی که شد رفیق نیمه راه همونی که تورو تو تنهایی جا گذاشت همونی که عمرت و یه عمر و گذاشتی به پاش گله نکن شدی واسش غریبه بره دیروز الان شده گرگ دریده جوری حتی ببینه نشناست تلخ بشه این تش واسط میبینی تنهایی با نور شمع اینا تازه لحظه های خوبشن وقتی که من عاشق شدم رفتی وقتی به چشمای تو دل بستم من قد این چند سال تنهایی از دست با تو بودنم خستم سخته وقتی هنوز تموم دل خوشیت یه خاطرس وقتی ساعتها چشات خیره میشه به یه قاب عکس میریزی تو خودت همه دردای که حلقه دورت زدن و یه سکوت رو لبت میشنه فقط یه شمع و میبینی که با تو هم نشینه حالا بزار خودت جای من بگوچطور اروم بشم چطور روشن کنم این خونه رو با نور شمع کسی که فکرش پییه ایام قدیمه همونی که الان به چشه تو شده یه غریبه جلو رویاهاش قفس میبینه انقدر تو خاطره دویدی تا نفس بریده رسیده جای که انگاری خورد به بن بست حتی روزای خوبشم مثل غروب جمعس دارم به پایان میرسم با یه فریاد بی صدا مثل غرق شدن قایق کاغذی روی اب قلبم همش با تو محکومه یک درد هر لحظه این روزا تاریک و سرد خاموشمو بی روح از بودن با تو این زندگی من رو ترسو ترم کرده تو اتاقم وقته دل تنگی یاد تو هر شب خط خط میشه با بغض من زیر پتو هر شب دنیا یه بمب ساعتی میشه وقتی که من عاشق شدم رفتی وقتی به چشمای تو دل بستم من قد این چند سال تنهایی از دست با تو بودنم خستم