زندگیمه که می‌رقصه میونِ شلال شلالِ موهات دخترِ کولی که چشمات، کشفِ آتیش‌و تداعی می‌کنه من یه تقدیرِ بلاتکلیف و عاصی که یه عمره انتظار کشیدم برسی برسی دنیام‌و با تِمِ نگات عوض کنی زندگیمه که می‌رقصه که می‌رقصه با تنت که که شبیهِ چیزی نیس به جز خودش هر جوری لباس بپوشی وسوسه امون نمی‌ده به منی که با جنونِ لمسِ تو بنا شدم! زندگیمه که می‌رقصه با یه ریتمِ بی توقف ریتمی که از شیارِ گونه‌هات شروع می‌شه می‌ره از خطوطِ پیکرت ردمی‌شه و از هزار و یک شبِ هزار و یک دیوونه‌گی می‌گذره و می‌زنه به تقویمِ تنهایی‌م و می‌رسه به اینجایی که زُل زدم به تو دارم از کیفِ تماشای تو آتیش می‌گیرم.
