رسه مشکی

جسد یک رز مشکی همه چیزی که از تو دارم بعد از ظهرهای غمگینم که از تنهایی بیزارم و توهم هایی کوتاه که نشستی تو کنارم مه نزدیک به زمینم رود نزدیک به آبشارم بافت های حافظه در مغز خاطره های اجباری زندگی زیر جهنم تنها انتخاب که داری رواندازی که الیافش ، عطر خواب با تو رو میده لبه ی لیوان آبی که لب تورو چشیده آب و آفتاب و لالایی ، همه چیز که به تو دادم رز مشکی نزدیکم ابر در تاثیر بادم تنتو بین شکافی روی پوست تنم کاشتم روحتو همراه خونم توی رگهام نگه داشتم رز مشکی برهنه تو فصل پنجم سال سرد دو هویت تو یه کالبد یعنی همزیستی پر درد حس دور موندنه از تو بین دو قطب یه بازی ملاقات هر شب ما تو زندگی های موازی میوه ی درخت وهمم رز مشکی بی نقصم وسط پاییز ساکن ، برگک در حاله رقصم ارتفاع دست نیافته ، به بلندی مستی ام برف همراهه طوفانم ، قسمت فراهستی ام