تا به خودم بیام, رو تخت ساعتهاست اطراف سکوتِ محض, سَرم پر از صداست حرکت نمیکنم از فرطِ انقباض هوا تاریک و سرد, چشمام باز باز هنگامِ از درون کمی بزرگ شدن با تکمیلِ ِقرصِ ماه, تبدیل به گرگ شدن اتاقِ من پر از سکوتِ برّه هاست سینه م یه جنگل نعرک غمگینِ اَرّه هاست این حال برای من, یعنی اعتراض دور از تو یک نفر در حال انقراض منو رویِ میز, یعنی انتخاب غذا توی سطل یعنی اعتصاب اینها برای من یعنی ناسزا دور از تو یک نفر, در حال اِنقضا خرده شیشه ها, کنار رختخواب و جلد یک کتاب, گوشی شکسته خرده شیشه ها, و جلد یک کتاب گوشی شکسته, کنار رختخواب اینها برای من, یعنی انتقاد دور از تو یک نفر در حال انجماد اتاقِ من پر از سکوتِ برّه هاست سینه م یه جنگل نعره ی غمگینِ اَرّه هاست اینها برای من, یعنی اعتراض دور از تو یک نفر در حال انقراض منو رویِ میز, یعنی انتخاب غذا توی سطل یعنی اعتصاب اینها برای من, یعنی ناسزا دور از تو یک نفر در حال انقضاء منو رویِ میز, یعنی انتخاب غذا توی سطل یعنی اعتصاب اینها برای من, یعنی ناسزا دور از تو یک نفر در حال انقضاء
