دقیقها

دوباره دقیقه هارو کند و آهسته میبینم دوباره چشم خدا رو رو خودم بسته میبینم تا دلم آروم بگیره سر به کوچه ها میزارم رو به آدما میخندم تو سیاهیا میبارم توی یک جاده برفی پی انتها میگردم توی این رویای آبی هنوزم اسیر دردم آخه دنیا تو چشام رنگشو باخته آخه یک جنس غریبه آسمون منو ساخته برده رنگ انتظارو بارون چشمای خستم انگار آهنگی نداره بی تو این قلب شکستم عشق من جنس هوس نیست رنگ خاطرات تلخه قصه های پر غباری که روشون چشمامو بستم دوباره دقیقه هارو کند و آهسته میبینم دوباره چشم خدا رو رو خودم بسته میبینم تا دلم آروم بگیره سر به کوچه ها میزارم رو به آدما میخندم تو سیاهیا میبارم توی یک جاده برفی پی انتها میگردم توی این رویای آبی هنوزم اسیر دردم آخه دنیا تو چشام رنگشو باخته آخه یک جنس غریبه آسمون منو ساخته از سپیده تا سپیده آسمون ابری و تاره مثل بغض سینه من شوق باریدن نداره بوی بارون میده حرفات اشک چشمام بیقراره عشق من سوز زمستون عشق تو شور بهاره دوباره دقیقه هارو کند و آهسته میبینم دوباره چشم خدا رو رو خودم بسته میبینم تا دلم آروم بگیره سر به کوچه ها میزارم رو به آدما میخندم شب و تا فردا میبارم دوباره دقیقه هارو کند و آهسته میبینم دوباره چشم خدا رو رو خودم بسته میبینم تا دلم آروم بگیره سر به کوچه ها میزارم رو به آدما میخندم شب و تا فردا میبارم