ویرونه

وقتی تو رفتی تازه فهمیدم این شهر بدونِ تو یه ویرونس تو تک تکِ خیابوناش گشتم فرقی نداشت بیرونِ یا خونس فرقی نمیکرد واسه من انگار روزام چجوری داشت سرمیشد هرروز عکساتو همش دریا دریا همش طوفانی تر میشد تو خونمون مثل زمستونه چون گرمیِ نگاتو کم داره بعضی شبا یادم میره گرما از بس که دوریت لرز میاره هرشب با رویاهات من زندگی کردم هر سال واسه عشقت دیوونگی کردم با تک تکِ عکسات خوابیدم هرشب با عکسات دیگه هم تختم برگشتنِ تو دیگه ممکن نیست من دیگه با عکسات خوشبختم