وقتی که با من بود، وقتی که پشتم بود وقتی نجاتم داد، دستاشو ول کردم وقتی زمین خوردم، وقتی که میمردم بازم نجاتم داد، آب حیاتم داد و من دستاشو ول کردم، باز اشتباه کردم باز اشتباه کردم وقتی بهم گفتی، راهم کجه تلخه گفتم که برگردم، چی شد که صبر کردم؟ وقتی یه چند وقتی، از سرِ دل رحمیت دنیات به کامم بود، غرور منو بلعید به شب شدم تبعید، چرا ولت کردم؟ باز اشتباه کردم، باز اشتباه کردم خستم از اشکامو، از اشتباهامو ازین غمِ تلخه، هر روز و هر هفته از اینکه بی فایده، عمرم هدر رفته باز اشتباه کردم، باز اشتباه کردم
