چی سرم وماد

مُشت من و سر سختی ی دیوار مُشت من و بی رحمی ی شیشه من مشت میکوبم و میدونم که قاب عکسِ بهتری میشه چشمامو رو گذشته می بندم یادم نیوفته چی سرم اومد بی تو ستاره های دنیامو هر دفعه که شمردم، کم اومد چیزی نمیخوام بشنوم چزی نداری که بگی دلگیرم از عمری که رفت دلگیرم از این زندگی از وقتی رفتی کوچمون خیسه از وقتی رفتی آسمون ابره واسه تو شادی آرزو کردم واسه خودم هم آرزوم صبره به آینه تلقین می کنم هرشب که حرمت این عشقو نشکستی با این که خیلی وقته دل کندی هرجایی که باشم تو هم هستی چیزی نمیخوام بشنوم چزی نداری که بگی دلگیرم از عمری که رفت دلگیرم از این زندگی