به من چه هان

خسته از مردمِ شهر ، خسته از اون که تو میخوای بشی و من خودِشَم خسته از الکلِ شر ، پاک خونه از دَم پُرِ شمع فکرِ هدف کُلِّ شب ، اون که میگفت نرو که رفت خودِشَم دوست دارَن دست خورده شَن ، بذار بره با اونا که درخورِشَن بگو با اصلاً کلِّ شهر ، هه به من چه هان ؟! بگو خودم چه مرگمه ، بگو بلند یه مرتبه برو راحتَم بذار عوضی ، نمیشه اوضاع دیگه بدتر از این به من چه هان ؟! بگو خودم چه مرگمه ، بگو بلند یه مرتبه برو راحتَم بذار عوضی ، نمیشه اوضاع دیگه بدتر از این خسته ام از این الگوریتمِ زندگی ، خسته از دوسِت دارم اونم هرطوری که بهم بگی آرومَم نمیکنه دیگه هر گُلی که بهم بدی به من چه هان ؟! بگو خودم چه مرگمه ، بگو بلند یه مرتبه برو راحتَم بذار عوضی ، نمیشه اوضاع دیگه بدتر از این به من چه هان ؟! بگو خودم چه مرگمه ، بگو بلند یه مرتبه برو راحتَم بذار عوضی ، نمیشه اوضاع دیگه بدتر از این به من چه کی مُرد ، کی باخت کی بُرد کی گرفت سیمرغ اینطور بی ذوق ، کی اومد رو بیلبورد میلبورد بیخود هرکی اومد ، یه دلِ سیر خورد ... به من چه اون چشه ؟ خودش خواست که تو چشه ، خودش خواسته سوژه شِه زیادی وِل بپری بدن حق داره کوفته شه ، اون خودش خواسته کوفتِش شه به من چه لعنتی حالِ من چطور خوب بشه ؟ به من چه هان ؟! بگو خودم چه مرگمه ، بگو بلند یه مرتبه برو راحتَم بذار عوضی ، نمیشه اوضاع دیگه بدتر از این به من چه هان ؟! بگو خودم چه مرگمه ، بگو بلند یه مرتبه برو راحتَم بذار عوضی ، نمیشه اوضاع دیگه بدتر از این همه جا پُشتِ هم بَدِ همو هِی میگیم همه جا گشنه پس غمِ همو کِی دیدیم همه جا میدی فقط وعده بعد و هِی میری میزنی شوخی شوخی قلبِ منو جِر میدی خنده خنده یهویی بندِ همو آب میدیم همه جا دیوارِ و پنجره رو خواب دیدیم میشینیم و وایسادَنِ یه پیرمرد رو میبینیم دَمِ بدشانسی فقط فیلمِ همو میگیریم خسته ام از خوابیدن ، از خواب دیدن ، از پاییدن ، نه آبجیتَم ، نه مامیتَم ، نه داییتَم ، نه عادیَم ، نه مادیَم نه هرجا زود میرم و وا میدم ، نه وا میرم ، نه حتی رو میدم به فامیلَم ، روانیَم به من چه هان ؟! بگو خودم چه مرگمه ، بگو بلند یه مرتبه برو راحتَم بذار عوضی ، نمیشه اوضاع دیگه بدتر از این