شازده خانوم

شازده خانم شعر من چارقدش از ستاره بود نفس نفس دلش برام عاشق و تیکه پاره بود شازده خانم شعر من چه قلب مهربونی داشت شازده خانم حتی یه بار یه بار منو تنها نذاشت دلم شکارش شده بود عاشق زارش شده بود از این بهار تا اون بهار عاشقی کارش شده بود عاشقی کارش شده بود دلمو جادو کرده بود با خنده های نمکی اش بوی بهار نارنج می داد نامه های قایمکی اش رنگ موهای نازشو حتی شب یلدا نداشت لیلی من یه دونه بود وقتی تو کوچه پا می ذاشت دلم شکارش شده بود عاشق زارش شده بود از این بهار تا اون بهار عاشقی کارش شده بود عاشقی کارش شده بود لیلی من اومد و رفت ترانه ای خوندنی شد رفت و برام خاطره هاش خاطره ای موندنی شد لیلی من اومد و رفت ترانه ای خوندنی شد رفت و برام خاطره هاش خاطره ای موندنی شد... دلم شکارش شده بود عاشق زارش شده بود از این بهار تا اون بهار عاشقی کارش شده بود