قدیمی

«مرغِ سحر ناله سر کن و داغ ِ مرا تازه تر کن و» * با مترو بیا این ورا گذر کن و سری به خمره بزن و لبی تر کن و دِ یه چیزی بزن به فضا سفر کن و از احوالِ بالا مالا ما رو خبر کن و واسه خاطرِ مام شده دس به کمر کن و یه قرِ ریز بده فضا رو معطر کن و برو ... ما تو حال زندگی نمی‌کنیم ما با حال زندگی نمی‌کنیم آره ما کلا تو قدیما سِیر می‌کنیم چیزای قدیمی و هی واسه هم شِیر می‌کنیم هی می‌خوایم گریز بزنیم، اما خب نمی‌شه یه توده‌ی یخی‌ایم که با هیچ آفتابی ذوب نمی‌شه ما واسه یه دوره‌ایم که سالش تحویل نمی‌شه قفل کرده رو ما و به چیزی تبدیل نمی‌شه اثراتِ یه اتفاق تو گذشته‌ایم، که هنوزم ادامه داره قهرمان ِ یه قصه‌ی مزخرفیم، که هنوزم داره بز می‌آره ... ما تو حال زندگی نمی‌کنیم ما با حال زندگی نمی‌کنیم «یه دل می‌گه برم، برم؟ یه دلم می‌گه نرم، نرم؟» ** می‌رم اما به دادِ ما برس مایی که زیرِ بارِ غصه هی پرس شدیم و صدامونم در نیومده هر برگی‌ام دست‌مون می‌دن بده ... ما تو حال زندگی نمی‌کنیم ما با حال زندگی نمی‌کنیم