کویر

ن کویرم , من کویرم دشت تب کرده ی پیرم نفسم مرده تو سینه عطشم کرده اسیرم من کویر خشک و پیرم که طراوت نپذیرم توی رویاها می بینم روز میلاد بهارم مثل یک جنگل سبزم عطر پاک سبزه زارم اما این مثل یک خوابه تن من تشنه ی آبه بوته های خشک و زردم زیر تیغ آفتابه نقش رویای بهاران در نگاه من نشسته توی رگهای تن من حسرت بارون نشسته