مگه هاست

دل به هر کسی سپردم دلمو سوزوند و دل کند من که پاش وایساده بودم پای من نموند و دل کند کی به جز خودم تونسته دردمو فهمیده باشه گونه های خیس من رو کسی نیست که دیده باشه توی خلوته کسی واسه منم جا مگه هست کسی اندازه ی‌ من تو دنیا تنها مگه هست دل سوخته تر از من توی دنیا مگه هست دسته تنهایی سپردم خودمو خاطره هامو انقدر سکوت کردم کسی نشنوه صدامو درد و دل هامو گذاشتم پشت دیوار سکوتم کی واسم دل میسوزونه وقتی در حال سقوط ام توی خلوته کسی واسه منم جا مگه هست کسی اندازه ی‌ من تو دنیا تنها مگه هست دل سوخته تر از من توی دنیا مگه هست توی خلوته کسی واسه منم جا مگه هست توی خلوته کسی واسه منم جا مگه هست کسی اندازه ی‌ من تو دنیا تنها مگه هست دل سوخته تر از من توی دنیا مگه هست