باد خیم

ورس ۱: یه سردرد بدخیم بیخوابی اومد بازم خاطره ها نمیمیرن دوباره اومد یادم یه روزی بد میشم مثله شما مثله همه چی میشه تو هزار شب شهرزاده ما قصه نگه خیال خوب تونست توی سرم رخنه کرد انتظار منو کشت دوست ندارم زنده شم میخوام که فراموش شم نمونه یادی ازم آخه میگن بی عرضه بود واسه ما کاری نکرد وسط این همه اشک دنبال خنده هام سیاهم میشه یه روزی یه رنگه شاد رشد کرده بیش از حد کثافت تو شهر ما هیچ موقع نمیرسه به دادمون قهرمان نوشتم از قلبم نتپید واسه خودم تا کی باید زجر بکشم تا کی باید ناله کنم بشینم منتظر و فکر راه چاره کنم یا بشینم یه گوشه ناله هامو نامه کنم شدم یه ابری که باریدن جرمه واسم همیشه دلتنگی تو غروب جمعه هام هست میدونی قبلنا همه چی بهتر بود الان کلی بغض و درد وسط جمله هامن اتاقم سرده دیگه منو داره پس میزنه چیزی نیست اصلاً بیهوده بود جنگیدنه گم شدن تو رویا خیلی وقته تفریحمه خیلیم سعی کردم زندگیم رو به تلخی نره ورس ۲: اطرافم ، اطرافم ، اطرافم ، اطرافم از آدم ، از آهن ، از خاکن ، از راهن دلم میخواد بد باشم ، ببینم دسپاچن من عاشق پرتگاهم ، خیلی عشق کم دارم اطرافم... قلبمو از جا کند ، میبینی غم دارم افکارم ، حرفامن ، ربط نده به رفتارم یه روزی منم میرم نخواه بشی همراهم یک کلام ، یه حرف حق یک مرام ، یه معرفت شد کلاس درس من نگاه به شهر سرد شد کتاب طنز تلخ جنگ قلب ، جنگ مغز قسم به خیابونا به شنیدن خودکشی با سیانورا همه چی دروغه درخت مال بیابوناس اونجا میشیم شبیهم عضو قشر سیارو ها بودمو اصن حساب نشدم بگو دیگه اصن نگام نکنن به نرسیدنا اعتیاد دارم یه مجبورم که اختیار دارم یه بی نیازم که احتیاج دارم بردم ولی خب امتیاز دادم یادمم رفته چجوری بخندم دنبال یه راهم یه جوری برم من