کابوس

کی باعث این حال و روزم شد؟ کی شاعر چشماته بعد از من؟ کی خوابتو می دزده و شبهات دارن بهش وابسته تر میشن؟ . کی جامو پر کرده تا پشتم رو خالی کنه از تو و آغوشت؟ واسم یه کابوسه که اون هر شب از عشق می خونه درِ گوشت . تونسته اصلا مثل من باشه؟ شبها فقط خواب تو رو دیده؟ چندبار بت گفته دوست داره؟ چند مرتبه دستاتو بوسیده؟ . جای لبت هنوز رو فنجونه تو فال دنبال تو میگردم میسوزم از خاکسترایی که آتیششو خودم به پا کردم . . امشب به یادت قهوه می چسبه فنجونتو خالی نمیذارم از فکر اینکه تخت خوابیدی غمگینم و تا صبح بیدارم چی شد که دستامو رها کردی؟ چی شد که این تصمیم قطعی شد؟ یادم نمیاد از همون اول کی باعث دلسردی کی شد؟