۳۰

حالم خوش نی اما بیخیالش اه یه نمه فکر لش سر روی بالش پ شده کار هر شبم هر روزمم چرند ٣٠سال گذشت و من هنو پنچرم میگن کلیشه اس اونکه از درد رپ کُنه میگم نمیبندم سریو که درد نکنه خیلی وقته ک همه وصل ب جیبن تاکسی ترمز نداره دربست نشینم مایه نداری حتی نباس بیمار شی میبینی مشکلات جلوت دیوار چید اه کم کم فاز دپ میگیری میبری ا همه توو خونت میشینی بد شاکی یقه خدارم میگیری میگی نیست اصلاً دیگه هیچ انگیزه ای در اصل مُردی داغی میگی زنده ای سر هرچیزی ا کوره در میری نمیدونی چته با خودتم درگیری عین جمعه ها کلُهم تعطیلی هه دیگه هیچی بهت حال نمیده حتی موزیکای توپاک و امینم نگو ای بابا چقد نا امیدی پ حاجی حقیقتو ک نمیشه هاپولی کرد قبول کن مرد حقیقت همینه این جهنمی ک میگن همین زمینه قبول کن ب بعضیا نمیشه گفت آدم همونا ک ب فکر شکستن جفت پاتن مرام و معرفتمو بهشون مفت دادم اونام جشن گرفت وقتی زمین افتادم قبول کن ب بعضیا نمیشه گفت ادم همونا ک فقط توو خوشیا همراتن یه وقتایی باس فقط خندید و رفت مهم نی ک*س شعرایی ک میدن تفت ادما اونی نیستن ک نشون میدن توو روت میخندن بعد شصتو نشون میدن کافیه پشت کنی اوضاع عوض میشه وقتی فاصله ی خوب و بد یه مَن ریشه همه تو نقش هه یا توو نقشه ان ک چطوری بی هوا از روت رد شن زندگی جنگه مشکیه رنگش سفیدیاش تله اس میشه روحت نخکش زندگی فانیه پس زیاد نچسب بش اره funnye خُ گاهی وقتام زشت یکی حال میکنه با بو جوراب توو مسجد یکی خلوتی با خداش مست چت یکی به دلش آرزویی نمونده دیگه یکی میگه (چی) هان آرزو چیه دیگه منم خیلی وقته اون من قبل نیستم نه توو فاز غمم نه توو فاز خندم همه چیو میبینم و میریزم توو خودم به هیچکیو هیچیم دل نمیبندم این شهرو ادماش ازم سنگ ساختن اون بالاییم آرزوهامو دور انداخت اه پ کو اون یه روز خوبت اوس کریم که هیچکس ندیدش بیخی بگذریم